Ten pospolity chwast rośnie nawet późną jesienią. Zrobisz z niego sałatkę, herbatkę, pomoże też na wątrobę. Zalety i wady żółtlicy

Żółtlica należy do tych roślin, które rosną pospolicie, ale są dość niepozorne i nie zwracamy na nie uwagi. Chyba że pojawia się na grządkach w ogrodzie – wtedy staje się „chwastem”. A pojawia się chętnie, bo lubi ziemię bogatą w azot.

Żółtlica rzeczywiście nie ma efektownego wyglądu. Dorasta do ok. 40 cm wysokości, ale jej pędy często pokładają się i płożą, więc wydaje się niższa. Ma szerokie jajowate lub lancetowate liście, które są ostro zakończone i mają ząbkowane brzegi. Liście niezbyt gęsto porastają pędy. A już zupełnie niepozorne są kwiaty żółtlicy – bardzo drobne (do 5 mm średnicy), z żółtym środkiem, który tworzą tzw. kwiaty rurkowe i pięcioma białymi „płatkami”, czyli tzw. kwiatami języczkowymi, które są krótkie i rosną w dużych odstępach. Wyglądają jak dodane mimochodem i bez przekonania.
W Polsce rosną dwa gatunki tej rośliny: żółtlica drobnokwiatowa i owłosiona, ale są do siebie bardzo podobne (i chętnie krzyżują się ze sobą), mają też takie same właściwości i zastosowania.

Żółtlicę pewnie każdy wielokrotnie widział, bo chętnie rośnie ona nawet w zapuszczonych miejscach, przy drogach i chodnikach, a nawet na placach budów i tym podobnych miejscach. Spotkamy ją i miastach, i na wsiach. Żółtlica pojawia się także w uprawach rolniczych, ale też na grządkach i rabatach w ogrodach. Przeważnie dopiero wtedy zwraca naszą uwagę, bo zaczynamy z nią walczyć, a pozbyć się jej trudno.

Sprawdź też: Jak się pozbyć perzy raz na zawsze? Polecamy skuteczne metody

Żółtlica tworzy długie palowe korzenie, które wrastają głęboko w glebę, a jakby było tego mało – ma też rozbudowane korzenie boczne. W dodatku bardzo łatwo rozsiewa się przez nasiona, które tworzy w imponujących ilościach (nawet kilka tysięcy). Młode rośliny bardzo szybko wyrastają, a w ciągu roku, może pojawić się kilka pokoleń. Nasiona bez problemu zimują w ziemi, natomiast sama roślina jest jednoroczna, choć rośnie i kwitnie nawet do późnej jesieni. Jeśli tylko nie było mrozów, bez problemu spotkamy ją jeszcze w listopadzie, a nawet grudniu.

Wśród warzyw czy kwiatów żółtlica rzeczywiście może być uciążliwa, bo zacienia ziemię, zagłusza słabsze rośliny, a także konkuruje z nimi o ziemię i składniki odżywcze w glebie. Dlatego panoszącą się w uprawę żółtlicę warto usuwać mechanicznie, czyli po prostu wyrywać. Uważajmy przy tym na pozostawione fragmenty pędów, bo łatwo się ukorzeniają
Aby ograniczyć jej wzrost, grządki można również ściółkować włókniną. Przyda się też głębokie przekopanie ziemi po sezonie, bo jej nasiona nie kiełkują, kiedy są pokryte dwucentymetrową warstwą ziemi.
Wyrwaną żółtlicę warto wykorzystać, bo to jadalna i smaczna roślin, ma też właściwości lecznicze.

Polecamy: Jak wykorzystać pokrzywę? Przyda się na nawóz i do zwalczania szkodników. Polecamy przepisy na preparaty z pokrzywy

Liście i pędy żółtlicy są jadalne i bardzo przyjemne w smaku, który jest orzechowo-słonecznikowy. Do tego są kruche. Można je jeść na surowo, jako dodatek do przeróżnych sałatek, albo nawet same, np. z sosem winegret czy innym dressingiem. Żółtlicę można też podsmażyć na maśle i jeść z dodatkiem gotowanego jajka lub zrobić na niej jajecznicę. Po obgotowaniu można podawać jak szpinak. Warto spróbować i śmiało eksperymentować z nią.
Żółtlicę warto też suszyć, bo w takiej formie przyda się na smaczną herbatkę, której nie można przedawkować, a ma działanie wzmacniające, reguluje też przemianę materii.

Żółtlica ma więcej właściwości korzystnych dla zdrowia. Działa m.in. antybakteryjnie, przeciwzapalnie, przeciwalergicznie, oczyszczająco. Wspiera wątrobę, działając ochronnie na jej miąższ i pobudzając regenerację. Wyciągi z żółtlicy stosowane zewnętrznie docenią osoby zmagające się z atopowym zapaleniem skóry, egzemami, ale też po prostu skórą suchą, a także naczynkową. Wyciągi wzmacniają też włosy, a napar można stosować do okładów pod oczy, szczególnie jeśli zmagamy się z cieniami i „workami”, ale również stanami zapalnymi spojówek.

Żółtlicę trudno z czymś pomylić, ale jeśli nie rośnie w naszym ogrodzie i chcemy ją zbierać, zwróćmy uwagę na miejsce. Nie korzystajmy z roślin rosnących przy drogach i w innych zanieczyszczonych miejscach. Do jedzenia najlepiej nadają się młode rośliny. Surowcem zielarskim są rośliny zbierane w czasie kwitnienia. W praktyce żółtlicę można zbierać od późnej wiosny do jesieni.