Mama...najważniejsza, najbliższa przyjaciółka, która nigdy nie zawiedzie, która tkwi przy nas bez względu na wszystko. Miłość do matki jest trudna do opisania, bo jest ona bezwarunkowa, bezinteresowna. Powracam do lat dzieciństwa...pierwszych moich prawdziwych wspomnień...mama, zawsze elegancka, zadbana, szczęśliwa i zadowolona, mimo trudów życia. Kocham ją za wszystko co wniosła w moje życie. Za każde pieczołowicie szyte ubranie, bo braki w sklepach i portfelu nadrabiała swoimi zdolnościami. Kocham za piękną suknię komunijną, za sukienkę na studniówkę i każdą inną rzecz, którą wykonała z wielka miłością. Kocham za każdy ciepły obiad po szkole, za zupę, która musiała być zawsze zrobiona i drugie danie dopełniające całości. Za idealnie zapakowane śniadanka i czekoladki z jabłuszkiem na dodatek. Kocham za uśmiech, mimo połykanych łez, bo nie raz ciężko było. Kocham za pewność, że jest, że zawsze będzie i że zawsze można na nią liczyć, za dotrzymywanie obietnic, za to, że nigdy nie zawiodła, nie spóźniła się do domu, nie utraciła mojego zaufania. Kocham za spokój wewnętrzny, że jest ktoś, kto nigdy nie zawiedzie. Kocham za poświęcenie, za umiejętność radzenia sobie w każdej sytuacji i odnajdowanie wyjść z trudnych i dla wielu nieosiągalnych. Mama...dla mnie zawsze była i jest MAMUSIA. Obserwując jak żyła,wyrosłam na dobrego, wrażliwego człowieka. Osobę, której można zaufać, która służy zawsze dobrym słowem i wsparciem, która potrafi wiele zrobić dla drugiego człowieka.
