Kartuzy. Ostatnia wędrówka Wiesławy Góreckiej, współzałożycielki fundacji „Podaruj trochę słońca”

Mszę żałobną odprawiono w kartuskiej kolegiacie. Wielu przybyło w to miejsce, bo wielu osobom Wiesława Górecka pomogła.

- Są pożegnania, na które nigdy nie będziemy gotowi. Są słowa, które zawsze wywoływać będą morza łez. I są takie osoby na myśl, o których zawsze zasypie nas lawina wspomnień - żegnali ją pracownicy i podopieczni fundacji „Podaruj trochę słońca”.

Samo nabożeństwo odbywało się w niezwykłej atmosferze uznania, dziękczynienia za lata wytrwałej pracy na rzecz osób niepełnosprawnych. Ale było też ogromną tragedią, bowiem ledwie tydzień wcześniej rodzina pożegnała najmłodszą córkę Wiesławy Góreckiej - Beatę.

- To dzięki niej zmieniło się Twoje życie, Twoja droga zawodowa. Świat usłyszał o Tobie - podkreślali przedstawiciele Ośrodków Rehabilitacyjno-Edukacyjno-Wychowawczych w Pierszczewie oraz Strzepczu.

Nie brakowało słów uznania. Dawni współpracownicy Wiesławy Góreckiej dziękowali za niezwykły sposób, w jaki rozwiązywała ona problemy, jak wiele pomysłów miała. Byli też pod wrażeniem jej wytrwałości w dążeniu do celu.

- To, jak żyłaś, było dla nas najlepszą edukacją (…). Gdyby wszyscy Cię rozumieli, nie trwoniłabyś czasu i siły na biurokrację. Zaznawalibyśmy radości nowych dzieł - zaznaczała Agata Borowiec, prezes Fundacji Wróć, czytając list pożegnalny w imieniu zarządu organizacji. - Twoja nowa pasja, Twoje nowe studia, technika, która uznaje wychowanie i nauczanie za sztukę, a owocem jest człowiek o wolnej duszy i jasnej myśli - z wielką pasją opowiadałaś o tym nowym ujęciu człowieczeństwa. O jego transkrypcji do polskiej edukacji. O nowych planach, nowym przedszkolu, nowej szkole, o całodobowej opiece dla samotnych, starszych osób niepełnosprawnych. Twoje opowieści były dla nas paletą pastelowych barw.

- Niech to piękne marzenie stanie się częścią Twego testamentu. Może znajdzie się kiedyś ktoś tak silny, tak mądry, a zarazem tak zdolny i uczyni Twą wizję realną - dodawała Agata Borowiec. - Dziękujemy Ci za Twoje życie, dziękujemy za wsparcie, za liczne spotkania, za te pożegnalne słowa, które tak pięknie nas przygotowały, wyciszyły, dając jednocześnie obraz wartości naszej relacji (…). Dziś w Niebie święto - przyjmują cudownego człowieka. Do zobaczenia, Wiesiu!

Wiesława Górecka spoczęła na cmentarzu w Kartuzach - Bilowie. Zmarła w wieku 61 lat.

Kaszubska Fundacja Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych „Podaruj trochę słońca”, której Wiesława Górecka była współzałożycielką, powstała w 1997 r. z inicjatywy rodziców dzieci niepełnosprawnych. Jej pierwszym konkretnym działaniem było zorganizowanie i sfinansowanie zajęć w zakresie hipoterapii. We wsi Starkowa Huta (gm. Somonino) powstał ośrodek, który hoduje oraz przygotowuje koniki polskie do pracy terapeutycznej dla dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym i dzieci z autyzmem, a także dla dzieci z zaburzeniami czy opóźnieniami psychoruchowymi.

Podopiecznych przybywało, a rodzicom marzyła się szkoła, w której ich dzieci miałyby zajęcia z rehabilitacji, logopedii, hipoterapii, poznawania świata. Owe marzenia spełniły się w 2002 roku. W 90-letnim budynku dawnej szkoły w Pierszczewie (gm. Stężyca) powstała placówka dla najbardziej potrzebujących dzieci - Fundacja „Podaruj trochę słońca” powołała Ośrodek Rehabilitacyjno-Edukacyjno-Wychowawczy. Z czasem miejsca zaczęło brakować, ale z pomocą przyszedł wtedy wójt gminy Stężyca, który przekazał fundacji do użytku drugi budynek w Sikorzynie. Od 12 lat już dzieci korzystają z obu obiektów. Fundacja obecnie prowadzi też ośrodki w Strzepczu oraz Kielnie.

Samą Wiesławę Górecką doceniano i nagradzano za jej działalność. M. in. otrzymała Perłę i Superperłę Kaszub - nagrody wręczane przez starostę kartuskiego. Ponadto w 2005 r. uhonorowano ją medalem Matki Teresy z Kalkuty, a w 2007 r. zdobyła nagrodę Niezwykła Polka, przyznaną przez Fundacje „Przyjaciółka” i PARTNERS oraz Grupę Akcja Akacja. W 2015 r. prezydent RP odznaczył jeszcze Wiesławę Górecką Srebrnym Krzyżem Zasługi