Droga świętego Jakuba - Legnica - Wrocław - Prochowice (ZDJĘCIA)

Droga świętego Jakuba to istniejący od IX wieku szlak pielgrzymkowy prowadzący do Santiago de Compostela w Hiszpanii. W średniowieczu apostoł Jakub czczony był jako patron walki przeciwko Maurom na Półwyspie Iberyjskim, a później jako opiekun rycerstwa, pielgrzymów i podróżników. W Polsce pierwszym odtworzonym odcinkiem Drogi św. Jakuba była otwarta 24 lipca 2005 r. Dolnośląska Droga św. Jakuba z Jakubowa przez Grodowiec, Polkowice, Chocianów, Bolesławiec i Lubań do Zgorzelca.

Obecnie w całym kraju szlak liczy ponad 3500 km dróg, na które składa się kilka odnóg. Przypominają one wielką rzekę zbiegającą się w północno-zachodniej Hiszpanii. Szlaki zazwyczaj nawiązują do dawnych, historycznych traktów, np. z Jeleniej Góry na Łużyce, a nawet korzystają z fragmentów tych dróg (np. Wysoka Droga koło Brzegu z XVI-wiecznym obeliskiem wspominającym budowę drogi). Najważniejszy szlak prowadzi jednak wzdłuż Via Regia- Wysokiej Drogi, historycznego traktu handlowego prowadzącego z Rusi do Hiszpanii.

Polski odcinek został otwarty 6 października 2006 r. przez ministra kultury i dziedzictwa narodowego Kazimierza M. Ujazdowskiego. W naszym województwie trasa przebiega m.in. przez Oławę, Siechnice, Wrocław, Miękinię, Środę Śląską, Lubiąż, Legnicę, Złotoryję, Lwówek Śląski, Henryków i Zgorzelec.

- Na szlaku równie ważna jest katedra we Wrocławiu i przydrożna lipa w małej wiosce - mówi Emil Mendyk, prezes stowarzyszenia Przyjaciół Dróg św. Jakuba w Polsce. - Sensem drogi jest bowiem to, co dzieje się w człowieku, który na nowo odkrywa świat wokół siebie. Dlatego też podkreślamy, że jest to szlak indywidualny, w którym każdy narzuca sobie tempo i wytwarza wokół siebie przestrzeń ciszy i spokoju.

Obecnie taka forma wędrowania zdobywa coraz większą popularność. Każdego roku do Santiago de Compostela dochodzi pieszo ok. 200 tysięcy osób, z czego ok. 2 tys. to Polacy. Jednak jeszcze kilkadziesiąt lat temu droga św. Jakuba zginęła w odmętach historii. Powrót do idei tego szlaku nastąpił dopiero w latach osiemdziesiątych. W 1982 roku, podczas wizyty Jana Pawła II w Santiago de Compostela, zachęcił on wszystkich Europejczyków do pielgrzymek tą trasą. Pięć lat później Rada Europy uznała tę drogę pierwszym europejskim szlakiem kulturowym i zaapelowała o odtwarzanie i utrzymanie dawnych traktów pątniczych.

Symbolem drogi jest żółta muszla. Jej historia sięga średniowiecza.
- Chcąc udowodnić, że odbyło się podróż aż do samego końca szlaku, pielgrzymi przywozili ze sobą muszlę przegrzebka, małża występującego jedynie w Zatoce Biskajskiej i na Wybrzeżu Atlantyckim - mówi Emil Mendyk. - Muszla szybko stała się symbolem wszystkich pielgrzymów i także dziś pojawia się w literaturze (np. w "Narrenturm" Andrzeja Sapkowskiego).

Na terenach leśnych i polnych, gdzie ciężko jest o gładkie powierzchnie nadające się donaklejenia lub namalowania znaku, stosowane jest oznakowanie znane również w Hiszpanii: żółta strzałka.